اصول سیم کشی ساختمان

سیم کشی و یا به اصطلاح برقکاری ساختمان ، برخلاف چیزی که عده ای تصور می کنند ، امری کاملا تخصصی است . چه بسا اگر سیم کشی ساختمان به هر دلیلی اشتباه انجام شود ، در تمام طول عمر استفاده از ساختمان ، ساکنین را با زحمت مواجه می سازد.

در سیم کشی ساختمان سطح مقطع هادی سیم و کابل های ساختمانی با توجه به عوامل زیر تعیین می شود:

– حداکثر دمای مجاز کار هادی

– افت ولتاژ مجاز سیم و کابل

سیم های ساختمانی با هادی  تا سطح مقطع ۱۰ میلی متر مربع بهتر است از نوع سیم با هادی تک مفتولی دارای عایق PVC  استفاده گردد. استفاده از سیم های افشان در مواردی که انجام بعضی از قسمت های سیم کشی به طور استثنایی مشکل باشد مجاز خواهد بود. از سیم ها و کابل های زیرگچی فقط در مواردی می توان استفاده کرد که طول انشعاب از محل سیم کشی ثابت تا محل مصرف کننده مانند چراغ بیشتر از ۱٫۵ متر نباشد.

به طور کلی در ساختمان از چند نوع سیم و کابل مانند: سیم های افشان، سیم های مفتولی، کابل های افشان سبک و کابل های افشان مفتولی سبک با عایق و روکش PVC ، کابل های مخابراتی و آیفونی و نیز کابل کواکسیالاستفاده  می شود. در مکان هایی که دما در آنجا بسیار زیاد است مانند جنوب کشور از عایق XLPE استفاده می شود.

ساختمان های کوچک از برق تک فاز و خانه های بزرگ تر از برق سه فاز استفاده می کنند. تجهیزات مصرف کننده عمده برق ساختمان در آشپزخانه و موتورخانه قراردارند . به هنگام کابل کشی می بایستی توجه داشت که فاصله کابل ها از یک دیگر باید حداقل دوبرابر قطر کابل باشد.

باید به این نکته به صورت کاملا جدی توجه داشت که مهارت سیم کشی ساختمان ، تنها به صورت تجربی به دست    نمی آید ، به این صورت که ممکن است شخصی سال ها تجربه سیم کشی داشته باشد ، اما از رعایت برخی قوانین آن هیچ اطلاعی نداشته باشد . در همین راستا توصیه می گردد که سیم کشی و برقکاری ساختمان می بایست بر اساس نشریه های مربوط به آن اعم از نشریه ۱۱۰ و مبحث ۱۳ مقررات ملی ساختمان انجام گردد .

در حالت کلی سطح مقطع کابل برق از تیر تا کنتور ورودی ۶ میلیمتر مربع می باشد به همراه یک رشته سیم ارت با سطح مقطع ۲۵ میلیمتر مربع که با نظر شرکت توزیع نیروی برق تعیین می گردد .

سطح مقطع سیم ارت تابلوی های تقسیم هر واحد ۶ میلیمتر مربع است . (در اصول سیم کشی ساختمان می بایستی سیستم  ارت وجود داشته باشد )

در سیم کشی ساختمان معمولا” برای هر قسمت سیم و کابل ساختمانی با سطح مقطع هادی به شرح زیر به کار برده می شود :

–  سیم های به کاربرده شده در ساختمان برای روشنایی: سطح مقطع ۱٫۵ میلی متر

–  سیم های به کار برده شده برای پریز ساختمان: سطح مقطع ۲٫۵ میلی متر

–  سیم های به کار رفته به عنوان سیم های اصلی برق: سطح مقطع ۴ میلی متر

–  سیم های به کار رفته برای راه اندازی کولر آبی: سطح مقطع ۲٫۵ میلی متر

–  سیم های به کار رفته برای راه اندازی کولر گازی: سطح مقطع ۴ میلی متر